HARİKA BİR POLİSİYE KİTABI. FİNLANDİYALI BİR YAZAR. İLK DEFA BİR KİTABINI OKUDUM VE DE PİŞMAN DEĞİLİM. ÇOK HEYECAN VE AKSİYON YOK AMA ANLATMAK İSTEDİKLERİNİ SİZE YALIN BİR DİLLE, AKLINIZA VE İÇİNİZE İŞLEYE İŞLEYE ANLATIYOR.

KİTAP ALINTILAR: (BENİ EN ÇOK ETKİLEYEN)

'' BİRİSİ BANA ZAMANINDA, GENÇLİĞİNDE İDEALİST OLMAMIŞ BİR İNSAN YAŞAMAMIŞTIR, YAŞLILIĞINDA İHTİYATLI OLMAYAN İSE HAYATTAN BİR ŞEY ÖĞRENMEMİŞTİR. DEMİŞTİ.''

'' TAMAMEN TESADÜF ESERİ BİR ARAYA GELEREK KARŞILIKLI OTURMUŞ SOHBET EDEN İKİ İNSANIN NASIL BU KADAR ÇOK ORTAK YÖNÜNÜN OLABİLECEĞİ ŞAŞIRTMIŞTI BENİ. ALSINDA TÜM İNSANLARIN NE KADAR ÇOK ORTAK NOKTASI VARDIR. TUHAF BİR ŞEKİLDE İYİ GELMİŞTİ BU BANA.''

'' NE ZAMAN BAŞLADIĞINI ARTIK HATIRLAYAMADIĞIM YAĞMUR DA GÜCÜNÜ VE TUTKUSUNU KISA BİR SÜRELİĞİNE DE OLSA KAYBETMİŞ GİBİ GÖRÜNÜYORDU. GÖKYÜZÜNDE DAĞINIK BİR ŞEKİLDE TEK TÜK YAĞMUR DAMLALARI DÜŞÜYORDU. BULUTLAR ÖNCE DÜNYAYI YIKAMAYA KARAR VERİP SONRADAN VAZGEÇMİŞ VE TOHUMLARINI SAKLAMAYI SEÇMİŞ GİBİYDİ.''